Bedrijfsverzorger aan het woord
Al tien jaar werkt Laura Renckens (29) twee dagen in de week bij de melkveehouderij van Kees en Matine van der Lee in Everdingen. Ze is er – bijna letterlijk – kind aan huis.
De werkdag
Je hebt vroege en late boeren; VOF C. & M. van der Lee valt in de laatste categorie. Vandaar dat de werkdag van Laura op maandag en donderdag om 11.00 uur begint. Dat doet niets af aan haar ijver: vaak rijdt ze pas rond een uur of tien ’s avonds weer terug naar haar woonplaats Nieuwland. Ze kan de route inmiddels wel dromen. “Vrijwel meteen nadat ik bij AB Midden Nederland ben komen werken, ben ik hier terechtgekomen”, blikt ze terug. “Het klikte vanaf de eerste dag met Kees en Matine en dat was gelukkig wederzijds. Mensen die hier op de boerderij komen, zien me soms aan voor de dochter van en ik voel hier ook echt kind aan huis.”
Uitleg geven is er al lang niet meer bij. Er zijn weinig woorden nodig bij het werkoverleg. Maandag is een koeiendag; dan gaan Laura en Kees aan de slag met het droogzetten van koeien die enkele weken daarna gaan kalveren. “Ze krijgen dan een soort zwangerschapsverlof. Met onder meer een mineralenbolus worden ze klaargemaakt. Daarnaast bekappen we meteen hun klauwen en kijken we ze goed na. We zetten meteen ook andere koeien die behandeling nodig hebben, bijvoorbeeld omdat ze mank lopen, apart.”
Daar zijn ze tot een uur of half twee zoet mee. Na de middagboterham staat er van alles op de planning, afhankelijk van het seizoen en de weersomstandigheden. “Vanochtend zouden we gaan maaien, maar er is zoveel regen gevallen, dat we nu wat anders op gaan pakken. Geen probleem; op een boerderij is altijd wel wat te doen. Samen met Kees pak ik van alles op. Zo zijn we nu bezig om een loods die even verderop staat hierheen te verplaatsen. Dat is een project van de lange termijn, maar voor het grootste deel doen we dat helemaal zelf.”
Veel vertrouwen
Het is natuurlijk voor honderd procent ouderwets, maar als je Laura voor de eerste keer ziet, zou je zulk werk niet meteen bij haar zoeken. Dat herkent ze wel. “Ik ben niet al te stevig gebouwd en zie er vrij jong uit. Als jonge vrouw moet je jezelf op het begin altijd extra bewijzen. Ze gaan er vaak vanuit dat je minder kunt dan mannen, terwijl ik gewoon alles oppak wat er op een boerderij moet gebeuren. Bij Kees en Matine is dat trouwens niet zo. Die gaan rustig een nachtje weg en laten de boerderij dan helemaal aan mij over. Dat vind ik wel mooi, om zoveel vertrouwen te krijgen.”
Terug naar de tweede werkdag, de donderdag. Dan is het programma net zo afwisselend als de maandagmiddag en –avond. “Rond een uur of vijf drinken we koffie en tussen half zeven en zeven uur eten we warm. Daarna gaan we melken. Dat duurt twee, 2,5 uur, waarna ik naar huis ga.”
Naast haar werkadres in Everdingen gaat Laura ook nog wekelijks naar boerderijen in Molenaarsgraaf en Hoogblokland. In de toekomst hoopt ze zelf ook boerin te worden. “Mijn vriend heeft een boerderij in Nijkerk”, glimlacht ze. “Maar als ik daar ga werken, blijf ik wel bij AB Midden Nederland. Anders heb je alleen je werk thuis en ik vind het ook leuk om buiten de deur actief te blijven. Zeker hier op de boerderij van Kees en Matine!”
